فرصت زیادی تا آزمون سراسری نمانده است و کمتر از ده روز دیگر باید پشت صندلی‌ها بنشینید و با نام پروردگار، دفترچه سؤال‌های خود را باز کنید و پاسخ به سؤال‌های آزمون سراسری ۱۴۰۰ را آغاز کنید؛ آزمون سراسری که حداقل نه ماه است درگیر آن هستید و در این مدت برنامه‌های دیگر زندگی‌تان تحت‌الشعاع آن قرار داشته است؛
اما متاسفانه این روزها عده‌ای آن گونه که باید دل به درس و مطالعه و تست نمی‌دهند و با اینکه ماه‌های گذشته به امید موفقیت در آزمون سراسری ۱۴۰۰ تلاش می‌کرده‌اند، این روزهای ارزشمند و حیاتی را رها کرده و می‌گویند به موفقیت در آزمون سراسری امسال امیدی ندارند و می‌خواهند برای آزمون سراسری سال آینده اقدام کنند؛ عملکردی که به نظر ما در این برهه زمانی اشتباهی فاحش است. شما نیز اگر جزو این دسته از داوطلبان هستید، پیشنهاد می‌کنیم که ابتدا مقالات زیر را بخوانید و بعد در این زمینه تصمیم‌گیری کنید.
چرا درس نمی‌خوانم؟
یک کاغذ سفید به دست بگیرید و دلایل خودتان را برای درس نخواندن در این مدت باقی مانده تا آزمون سراسری بنویسید؛ فقط توجه داشته باشید که در پر کردن این کاغذ، صادقانه عمل کنید و به قول معروف خودتان را گول نزنید.
آیا دلیل درس نخواندن شما این است که فکر می‌کنید مباحث زیادی از درس‌هایتان باقی مانده است و فرصت لازم را برای مطالعه کامل درس‌ها ندارید؟
آیا خسته شده‌اید و دیگر کشش لازم را برای درس خواندن ندارید و به عبارت دیگر انگیزه‌تان را از دست داده‌اید؟
آیا فکر می‌کنید که به دلیل اضطراب بیش از حد، تمرکز لازم را ندارید و هر چه که مطالعه می‌کنید، بی‌فایده است و به جای مطالعه، به رختخوابتان پناه می‌آورید؟
آیا تصور می‌کنید برای قبولی در رشته محلی که مایلید در آن پذیرفته شوید، آمادگی علمی لازم را ندارید؟
اگر هر یک از دلایل فوق یا مجموعه‌ای از این دلایل، باعث شده است که این روزها را درس نخوانید، اشتباه می‌کنید؛ چون اگر از برنامه مطالعاتی خود عقب افتاده‌اید و فکر می‌کنید که در این مدت کوتاه، نمی‌توانید موفق شوید، باید بدانید که اکثر قریب به اتفاق داوطلبان، این روزها همین حس را دارند و احساس می‌کنند که آمادگی لازم را ندارند، و در واقعیت هم بسیار معدود هستند داوطلبانی که به تمام مباحث درسی مسلط باشند؛ یعنی، رقبای شما هم در آزمون سراسری با همین مشکل دست به گریبان هستند و شما در این زمینه تنها نیستید. مهم این است که از فرصت باقی مانده، به نحو احسن استفاده کنید. توجه داشته باشید که شما در کمتر از یک دقیقه می‌توانید یک تست زیست‌شناسی، معارف، ادبیات، عربی، زبان خارجی و … بزنید؛ پس به جای ابراز ناراحتی، غر زدن، عصبانیت، داشتن روحیه‌ای کلافه و افسرده یا بی‌تفاوت و بی‌خیال، از دقایق باقی مانده خود به خوبی استفاده کنید و احتمال دهید که مشابه همین تست‌ها در آزمون سراسری بیاید.
پیشنهاد ما به شما در این زمان کوتاه باقی مانده تا آزمون سراسری، این است که روی نقاط قوت خودتان سرمایه‌گذاری کنید و اگر مبحث یا مباحثی را تا کنون مطالعه نکرده‌اید یا ضعفی پایه‌ای در مبحثی دارید، آنها را رها کنید و ذهنتان را درگیر آن مباحث نکنید؛ چون برای آزمون سراسری، باید کاملاً به یک مبحث مسلط بود تا بتوان به سؤال‌های مرتبط با آن مبحث پاسخ داد؛ پس در این مدت، مهارتتان را در مباحثی که با آنها آشنا هستید، بیشتر کنید؛ در ضمن، هر قدر که شما غرق مطالعه و درس خواندن شوید، کمتر افکار منفی به سراغتان می‌آید و خیلی کمتر هم گرفتار یاس و نا امیدی می‌شوید.
از قدیم گفته‌اند که «دست، مرد است و چشم نامرد»؛ یعنی، در ظاهر تصور می‌کنید که انجام یک کار، سخت و نشدنی است، اما وقتی وارد عمل می‌شوید، می‌توانید از پس آن برآیید و موفق شوید؛ پس از رختخوابتان دل بکنید و تلفن همراهتان را کنار بگذارید و اهل عمل باشید.
حتی اگر هدفتان شرکت در آزمون سراسری سال آینده است، باید بدانید که اگر نتوانید این چند روز را (که از مدرسه و کلاس خبری نیست) دقیق و مستمر درس بخوانید، نمی‌توانید دوازده ماه بعد را، که در خانه هستید و تحت اجبار کلاس و مدرسه قرار ندارید، بکوب بخوانید و برای آزمون سراسری سال ۱۴۰۱ آماده شوید؛ پس این روزها فرصت خوبی است که خود را بیازمایید و بعد از آن برای سال بعد تصمیم‌گیری کنید.
به یاد دارم که چند سال پیش، یکی از دانش‌آموزانم به خاطر مشکلی که برایش پیش آمده بود، نتوانست رتبه خوبی در آزمون سراسری کسب کند و به امید پذیرش در رشته پزشکی، یک سال پشت آزمون سراسری ماند و در نهایت نیز بعد از یک سال پر تنش و سخت، در رشته پزشکی پذیرفته شد؛ اما بعد‌ها گفت اگر می‌دانستم که این یک سال، آن قدر سخت و دشوار خواهد بود، به امید قبولی در رشته پزشکی، پشت آزمون سراسری نمی‌ماندم و همان سال اول، با توجه به رتبه‌ام، رشته‌ای را انتخاب می‌کردم و در آن رشته ادامه تحصیل می‌دادم.
و بالاخره اینکه گاهی از اوقات ما به بهانه کمبود وقت، کمبود امکانات و … به دنبال فرار از جدّیت و تلاش مستمر هستیم؛ درست مثل دوران مدرسه که هر هفته می‌گفتیم از شنبه درس خواندن را شروع می‌کنیم؛ یا مثل افرادی که می‌خواهند رژیم لاغری بگیرند، ولی هر وقت با شیرینی یا بستنی روبرو می‌شوند، اراده‌شان سست می‌شود و می‌گویند که از فردا رژیمی سفت و سخت خواهند گرفت!
