در بسیاری موارد با دانشآموزان و داوطلبانی برخورد داشتهام که در ابتدای صحبت برای هدفگذاری و موفقیت در کنکور سراسری بسیار پرانرژی و بااراده نشان دادهاند اما متأسفانه پس از گذشت چند ماه، چند هفته یا حتی برای افرادی پس از گذشت چند روز شاهد آن هستیم که سستی و بیمیلی جای انرژی و اراده را میگیرد.
در واقع میتوان ارادهی افراد را به نورافکنی تشبیه کرد که در ابتدای راهی که میخواهند بپیمایند روشن میکنند به امید آنکه تمام طول مسیر را برایشان روشن کند! اما این نورافکن تا شعاع معینی از راه را برایشان روشن خواهد کرد.
بدیهی است که برای پیمودن مسیر باید زمانی پا از شعاع نورافکن بیرون بگذارند و در تاریکی گام بردارند و این یعنی همان سستی،بی انگیزگی و بیمیلی. در واقع باید گفت که برای روشن کردن مسیر و پیمودن آن نیاز به چراغی دارند که در تمام طول مسیر با آنها همراه باشد تا از گمراهیشان جلوگیری کند.
"اصلیترین عامل و اساسیترین عیب بیتوجهی است."
راهکار: توجه ارادی خود را بیدار نگه دارید.
توجه ارادی در دوران تحصیل با تمرکز فکری انجام میشود. انسان در هر دورانی از زندگی با "مصمم بودن در انجام کارها" و "توجه ارادی" فکر، ذهن و ارادهی خود را پرورش میدهد. تمرینهای زیادی به نام تمرکز وجود دارند که هدف آنها تقویت توجه ارادی است؛ اما هیچ کدام نمیتوانند جای مراقبت مداوم از خود را بگیرند.
به همین دلیل روانشناسان از آن به عنوان وسیلهی اصلی هر گونه تغییر منش و شخصیت یاد میکنند. مراقبت از خویش یعنی از خود غافل نمانیم و نسبت به حیات درونی خویش و به اعمالی که انجام میدهیم، کاملاً آگاه باشیم و همواره در زمانها و مکانهای مختلف به هدف خود فکر کنیم و بر روی آن متمرکز داشته باشیم؛
زیرا اگر در آغاز قویترین ارادهی جهان را هم داشته باشیم، این ارادهی قوی جای خود را به سستی خواهد داد اگر از خود مراقبت نکنیم. پس باید از سرگردانی پرهیز کرد و جلوی شلختگی توجه را گرفت و تا جایی که ممکن است آن را بیدار نگه داشت و متوجه اهداف کرد. در نتیجه روزبهروز افکاری سنجیدهتر و ارادهای قویتر خواهیم داشت که مثل روز اول ما را به تلاش و کوشش در راه دستیابی به موفقیت واخواهد داشت.