آزمايشهاي باليني نشان داده است که کمبود آب، کارايي حافظه کوتاه مدت را پايين مي آورد و به قدرت تمرکز آسيب مي رساند، زيرا تقريباً 80 درصد از بافت مغزي از آب تشکيل شده است و اگر آن را از مغزتان کم کنيد، گرفتار مشکلات عملکردي ميشويد. در مغز انسان، آب، مايعاتي را رقيق ميکند که پروتيين و آنزيمها را حمل ميکنند و به رساندن اين مواد به مقصد کمک ميکند. وقتي آب بدن کم ميشود، اين مايعات براي رساندن بار خود کندتر ميشوند و عملکرد مغز نيز آسيب ميبيند. همچنين يکي ديگر از خواص آب اين است که آب، راديکال هاي آزاد را که باعث خرابي سلول ها در مغز ميشوند، از بين ميبرد.
همچنين آب ميتواند سموم موجود در بعضي از فرآوردههاي غذايي مانند افزودنيها و مواد نگه دارنده را از کبد دفع کند و باعث فعال تر شدن فرد گردد. آب کافي يعني تامين اکسيژن خون؛ چون اکسيژن از طريق خون به عضلات منتقل ميشود و در صورت نرسيدن اکسيژن به خون، عضلات اسيدلاکتيک ترشح ميکنند که گرفتگي عضلاني به وجود ميآورد. مصرف منظم آب، به مغز کمک مي کند تا دماي بدن نيز کنترل شود. همچنين براي حفظ رطوبت چشمها، بيني و دهان، بدن به آب نياز دارد. آب علاوه بر نرمي مفاصل، از اعضاي بدن نيز محافظت ميکند.