سودجویی، تجارت، اشتغال و انواع و اقسام واژگانی از این دست به سهم خود عبارات و مفاهیمی ارزشمندند و هر یک می‌توانند کارکردهای فردی و اجتماعی مفید و سودمندانه‌ای داشته باشند و به ثروت‌های مادی و معنوی یک جامعه بیفزایند و موجبات رشد و پیشرفت آن را فراهم آورند؛
اما مشکل اینجاست که در برخی از موارد، این «سودجویی» و تجارت پیشگی، جایگاه خویش را گم می‌کند و افرادی با استفاده از شعار معروف «هدف، وسیله را توجیه می‌کند» (اگر نه به زبان و بیان، ولی در عمل) به جایی می‌رسند که می‌خواهند از ارزش‌های اخلاقی جامعه گذر کرده و به هر نحو ممکن به سود سرشار و بادآورده‌ای در آشفته‌بازار تبلیغات نابسامان برسند.
