به گفته نويسنده معروف، پايولو کوييلو: "آن لحظه معجزه آسا به ما کمک مي‌کند تا خود را تغيير دهيم و ما را به سمت رسيدن به آرزوهايمان سوق مي‌دهد. بله، ما سختى مى کشيم، لحظات سخت خواهيم داشت و نااميدى هاى بسيارى را تجربه خواهيم کرد، ولى تمام اينها گذراست و هيچ اثر دايمى باقى نمي‌گذارد. و يک روز با افتخار و اميد به مسيرى که پيموده‌ايم نگاه خواهيم کرد." 

ادامه نوشته

هر روز در اطرافمان افراد مختلفی را می‏بینیم و با انسان‏های گوناگونی از نظر خُلق و خو و رفتار و افکار سروکار داریم. برخی منبعی از نشاط و انرژی‏های مثبت هستند که دیدارشان امید و انگیزه و نشاط را در ما زنده‏ می‏کند . امّا در این بین گروه دیگری نیز وجود دارند که آن‏چنان خویش را مأیوس و سرخورده می‏پندارند که کافی است با آن‏ها رو به رو شویم تا غم عالم به دل و جانمان سرازیر شود.

فکر می‏کنم مصلحتمان ایجاب می‏کند که هم‏نشینان ما از گروه نخست باشند تا روح حیات در رگ زندگی‏مان همواره و تحت هر شرایطی جریان داشته باشد. امّا مهم‏تر این که بکوشیم تا خودمان نیز منبعی سرشار از امید و نشاط و انگیزه و ایمان باشیم.

یه قهرمان، یه مبارز، یه درجه، یه آدم کولاک، بدون این که به نتیجه فکر کنه تا آخرین نفس و تا آخرین لحظه می جنگه، یه دونده وقتی که تو چند قدمیه خطِ پایانِ به کم کاری هاش فکر نمی کنه به برگشتن و از اول خوب دویدن و مدیریت زمان و انرژیش فکر نمی کنه، وسطِ مسابقه؛ تو حساس ترین لحظه نمی مونه و به این فکر نمی کنه که اگر نرسم و برنده نشم چی می شه؟

انگیزش نگاه منتظر همه آدم هایی است که چشم به راه پیروزی هستند، اون وقته که از جون مایه می گذارن، قوتِ قلبشون لبخند مهربونِ پروردگارشونه که یه نگاهش کافیه تا لحظه هاشونو با معجزه عجین کنه. با تمام وجودش پیروزی رو می خواد و با همه قلب و دلش به برد ایمان داره.

تو لحظه هایی که خیلی ها خسته و نا امید می شوند، تو با توکلت، با باور قلبی و ایمانت تا آخرین ثانیه مثل یک قهرمان واقعی به عشق پیروزی بجنگ و هرگز به توانایی ها و رحمانیت خدای بزرگت شک نکن چرا که معبود بی نظیر تو برای موفق شدن تو، همه کائنات را با با گام های تو همسو خواهد کرد.

این اصل مهم رو همیشه به خاطر داشته باش: اگر تو بخواهی؛ اگر با تمام وجودت پیروزی را طلب کنی، زمین و زمانش دست به دست هم می دهند تا تو را به مراد دلت برسانند.

ادامه نوشته

روزي انوشيروان بر بزرگمهر خشم گرفت و در خانه‌اي تاريک به زندانش افکند و فرمود او را به زنجير بستند. چون روزي چند بر اين حال بود، انوشيروان کساني را فرستاد تا از حل وی جویا شوند. هنگامی که به نزد وی رسیدند آنان بزرگمهر را با دلي قوي و شادمان ديدند.به او گفتند: در اين تنگي و سختي، تو را آسوده دل مي‌بينيم!

ادامه نوشته