معمولن حرفایی که این طرف و اون طرف میشنویم میگن که همهی زمانا طلاییه!
و خب طبق این اصل، ترم دوم هم احتمالن طلاییه! 😐
بعدشم عید طلاییه! 😐
بعدشم بعد از عید طلاییه 😐
و بعد از عیدم خرداد طلاییه! 😐
البته خرداد ممکنه پلاتینیوم هم باشه و بشه ازش در ساخت مبدل کاتالیست کنکور استفاده کرد! خلاصه از این حرفا.
ولی به نظر ما زمان زمانه و ارزشگذاری اینطوری زمان خیلی کار اَخ پیفیه. 😷موضوع صرفن اینه که ما بدونیم تا الآن کجای کاریم و از اینجا به بعد رو میخوایم چی کار کنیم.
پس بهتره در کل دنبال یه نسخهی از قبل پیچیده شده برای ترم دوم نباشیم و خودمون سعی کنیم بر اساس وضعیتمون برای خودمون برنامهریزی کنیم. توی این برنامهریزی فقط حواسمون به این چیزا باشه:
۱⃣ معمولن توی ترم دوم استرس بیشتره چون زمان کمتری به کنکور مونده و ما بیشتر احساس کمبود زمان میکنیم (در این مورد از ۱۵ بهمن تا ۱ اسفند کلی حرف داریم براتون حتمن اون موقعا بهمون سر بزنید) باید حواسمون باشه برنامهمون رو رویایی ننویسیم و اندازهی توانمون برنامهریزی کنیم.
۲⃣ ممکنه بعد از گذروندن امتحانات ترم اول که مدل برنامهریزیمون توش متفاوته، کمی عادتهای مطالعهمون تغییر کرده باشه و اوایل ترم دوم رو نتونیم با کل توانمون درس بخونیم، این جای نگرانی نداره و بعد از یه مدت به روال اصلیمون بر میگردیم.
۳⃣ یه سوال اساسی همیشه اوایل ترم دوم اینه : «تا الآن نخوندم یا کم خوندم، میرسم؟» جواب این سوال اینه که اگه اینجوریه با چه کیفیتی میخوای بخونی و با چه مقدار انگیزهای میتونی ادامه بدی. یه فعالیت مستمر و منظم پنج ماهه قطعن میتونه خیلی خیلی شرایط ما رو عوض کنه. میتونه رتبهمون رو حسابی جابهجا کنه. به شرطی که واقعن برای درس خوندنمون تلاش کنیم و واقعن از همهی توانمون استفاده کنیم و نپیچونیم و زیرآبی نریم!
پس یه وقتی بذاریم، ببینیم ترم یک چه جوری گذشت، ایرادات ترم یکمون رو مشخص کنیم، توان مطالعهمون رو بسنجیم و بر اساس وضعیتمون، بدون ناامیدی و بدون رویاپردازی یه برنامهریزی حسابی داشته باشیم.
منبع:خیلی سبز