سلام
کتابم را بستم و دستهایم را پشت سرم حلقه کردم. تا جایی که میتوانستم به عقب خم شدم. صدای استخوانهایم که درآمد ، لذّت وصف ناپذیری بردم. ۱۵ دقیقه فرصت استراحت داشتم.
تصمیم گرفتم روشی را که آموزگارمان به عنوان «تکنیک ریلکسیشن یا تن آرامی» آموزش داده بود اجرا کنم. روی زمین دراز کشیدم. دستهایم را در امتداد شانههایم کشیدم و هم زمان با این که چشمهایم را میبستم سعی کردم عضلاتم را ابتدا تا آنجا که برایم امکان داشت منقبض و سپس شُل کنم. آرامِ آرام بودم.