از چهارشنبه ۱۲ اردیبهشت‌ماه، سی و یکمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران رسماً آغاز به کار خواهد کرد و تا پایان روز شنبه ۲۲ اردیبهشت‌ماه، پذیرای دوستداران کتاب و دانش و دانایی است. در اینکه این نمایشگاه پس از سال‌ها که از بدو تاسیس آن می‌گذرد، به یک جشنواره فرهنگی سالانه برای جامعه فرهنگ دوست ما تبدیل شده است، جای هیچگونه شک و تردیدی نیست، اما با همه مزایا و محاسنی که در تشکیل و برگزاری سالانه این فستیوال پرشکوه فرهنگی می‌توان سراغ گرفت، با کمال تاسف باید اذعان کرد که یک نکته به طور کامل از دید صاحب‌نظران این عرصه، مغفول مانده است، و آن نکته، آسیب‌شناسی آثار کم مایه و بعضاً بی‌مایه از لحاظ علمی است که در این نمایشگاه با توسل به نازل‌ترین شیوه‌های تبلیغاتی و به یاری دستاویزهای آن‌چنانی به مشتریان کم سن و سال که اکثریت قریب به اتفاق آنها دانش‌آموزان پایه‌های مختلف دبیرستان‌ها، یعنی همان داوطلبان بالقوه و بالفعل آزمون‌های سراسری، یا دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاهها، هستند، فروخته می‌شود، و برخی از افراد که در کسوت شریف «نشر» وارد شده‌اند، از برکت این تبلیغات شبه‌آموزشی و شبه‌‌فرهنگی، به کسب و کار پر رونق در این حیطه مشغول شده و نام و عنوان اکثریت همکاران نجیب و فرهنگ‌مدار خود را تحت‌الشعاع تجارت این چنینی که پیشه کرده‌اند قرار می‌دهند.
